جامعه با از دست دادن عمل پرستش و نيايش مزاج خودش را براي رشد ميكروب هاي انحطاط ، متلاشي شدن ، تجزيه و به اصطلاح خاص خودش (انتروپي) يعني ضعف و پيري قواي مزاجي ، ضعف بدني كه در اينجا به معني ضعف مزاج اجتماعي هست ، آماده مي كند .
(از كتاب (نيايش) دكتر شريعتي در تبيين نظر الكسيس كارل ، فيزيولوژيست و طبيب جراح كه 2 بار برنده جايزه نوبل شد .)
نيايش همچون امانتي ، همراه كسي است كه غالباً خداوند را نيايش مي كند ، بارقه نور دعا و پرستش خداوند از سيما و حركات و نگاه نيايشگر همواره ساطع است ، و آنرا به هر كجا كه ميرود با خود مي برد .
الكسيس كارل
كساني كه بامداد نيايش مي كنند و تا شامگاه همچون يك جانور ، يك وحشي زندگي مي كنند آنها كساني هستند كه آثار دعا را در خود هيچگاه نمي يابند .
الكسيس كارل
تهيه و تنظیم : سارا حسن نژاد
طیران...
ما را در سایت طیران دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 0tayaran5 بازدید : 27 تاريخ : يکشنبه 24 بهمن 1395 ساعت: 2:23